Projekt „Ada” dedykowany jest słynnej polskiej śpiewaczce operowej Adzie Sari, jednej z czołowych sopranistek koloraturowych swojego pokolenia, która w pierwszej połowie XX wieku występowała w najlepszych teatrach operowych i salach koncertowych Europy i Ameryki
Południowej.
The project “Ada” is dedicated to the famous Polish opera singer Ada Sari, who was one of the leading coloratura sopranos of her generation and who performed at the best opera houses and concert halls in Europe and South America during the first half of the 20th century.
Inspiracją projektu były listy i pocztówki, które Ada Sari wysyłała do swojej rodziny podczas tras koncertowych i występów na całym świecie. Projekt „Ada” jest subiektywnym, osobistym wrażeniem opartym na życiu Ady Sari, ujawnionym w jej listach. Pisała o swoich emocjach i
doświadczeniach z występów, ale dzieliła się także bardzo osobistymi historiami, takimi jak na przykład propozycja małżeństwa, którą otrzymała.
Projekt „Ada” jest wyobrażenie tego, jak mogło wyglądać życie Ady Sari – bycia artystką, bycia rozpoznawanym i oklaskiwanym, robienia tego, co się kocha, spędzania czasu sama ze sobą, przebywania z dala od rodziny i bliskich, dzieląc się swoimi uczuciami tylko poprzez listy.
W jednym z nich Ada Sari wyznała, jak bardzo kocha kwiaty i jak bardzo cieszy ją przyjmowanie kwiatów od publiczności.
The inspiration for this project came from the letters and postcards which Ada Sari sent to her family while touring and performing around the world. It is a subjective, personal impression based on Ada Sari’s life, revealed through her letters. She wrote about her emotions and experience from the performances, but she also shared very personal stories such as a marriage proposal she received, for example.
It is an imagination of what Ada Sari’s life might have been like – being an artist, being recognized and applauded, doing what she loved doing, but at the same time, having moments on her own, being away from her family and loved ones and sharing her feelings only through her letters.
In one of them, Ada Sari confessed how much she loved flowers and how much she enjoyed receiving flowers from the audience.
Instalacja performatywna „Ada” składa się z 369 kwiatów wykonanych z papieru listowego, czyli dokładnie takiej liczby, jak ilość listów Ady Sari, do których mamy dziś dostęp. W otoczeniu tych kwiatów słucham muzyki Ady Sari i udaję, że nią jestem. Ponieważ jestem artystką wizualną, a nie śpiewaczką operową, wyobrażanie sobie, że jestem kimś innym, oznacza dla mnie empatię i zrozumienie uczuć innych. Po prostu pozwalam sobie doświadczyć uczuć kogoś innego, bez względu na to, jak bardzo różni się ode mnie.
The performative installation „Ada” consists of 369 flowers, made of a letter paper, which are the exact number of letters to which we have access today. Surrounded by these flowers, I’m listening to Ada Sari’s music and pretending I were her. As I am a visual artist and not an opera singer, to imagine being someone else, means for me to be empathetic and understandable to others’ feelings. I simply let myself experience the feelings of someone else, no matter how different from me he or she is.
Tina Zlatina, „Ada”, instalacja performatywna (trailer), 2021, video, 28’’
Tina Zlatina, Projekt „Ada” | „Ada” Project, 2021, video, 8’
Oprócz listów Ada Sari wysłała wiele pocztówek z miejsc, w których występowała lub właśnie odwiedziła. Wszystkie adresowane były do Starego Sącza, gdzie przebywała jej rodzina i gdzie spędziła młodość. Wyobrażałam sobie, że Stary Sącz miał dla niej szczególne znaczenie, będąc nie tylko lokalizacją czy nazwą miasta, ale miejscem, w którym znajdowała się część jej serca.
Druga część projektu dotyczy znaczenia Starego Sącza dla Ady Sari i reprezentowana jest przez nazwę miasta, zaczerpniętą z jednej z pocztówek i napisaną przez nią odręcznie. Ten odręczny napis jest używany w trzech różnych mediach, aby podkreślić ideę – na interaktywnej mapie, w filmie i wydrukowanym na koszulce.
Interaktywna mapa przedstawia niektóre pocztówki z miejscowości, z których wysłała je Ada Sari w latach 1911-1925. W miejscu położenia Starego Sącza zamiast zdjęcia miasta widnieje odręczny napis Ady Sari o treści: „Stary Sącz”.
Apart from the letters, Ada Sari sent many postcards from the locations at which she performed or just visited. They were all addressed to Stary Sącz where her family was and where she spent her youth. I imagined, Stary Sącz had a special meaning for her, being not just a place or a name of a town, but where part of her heart was.
The second part of the project is about the importance of Stary Sącz for Ada Sari and it is represented by the name of the town, taken from one of the postcards and handwritten by her. This handwritten text is used in three different media to highlight the idea – on an interactive map, in a video and printed on a T-shirt.
The map shows some of the postcards at the locations from which they were sent by Ada Sari between 1911 and 1925. At the location of Stary Sącz, instead of a picture of the town, there is the handwriting by Ada Sari.
Pocztówki / Sądecka Biblioteka Cyfrowa / Copyright © Muzeum Regionalne im. Seweryna Udzieli w Starym Sączu
Ten sam odręcznie napisany tekst „Stary Sącz” prezentowany jest również jako bijące serce w krótkim filmie. Ponadto jest użyty w formie wydruku na standardowym T-shircie. Chodzi o to, że zwykle pamiątki są tworzone ze zdjęciami budynków lub pomników, ważnych dla danego
miejsca, ale w tym dziele pamiątka reprezentuje bardzo osobistą historię i to, jak ważne może być dla kogoś miejsce. Ma też znaczenie symboliczne – wydrukowana na koszulce nazwa miasta jest blisko serca.
The same handwritten text of Stary Sącz is also presented as a beating heart in a short video as well as printed on a standard T-shirt. The idea is that usually souvenirs are made with pictures of buildings or monuments, important for the place, but in this artwork, a souvenir
represents a very personal story and how important for someone a place can be. It also has a symbolic meaning – the name of the town is close to the heart.
Projekt „Ada” powstał w ramach rezydencji artystycznej Tiny Zlatiny w IMO Galerii w Starym Sączu (sierpień/wrzesień 2021).
kurator: Małgorzata Kaczmarska
dokumentacja projektu: Anita Wójcik (fotografie), Dariusz Ptak (zdjęcia i montaż filmów)
dźwięk: aria Gildy Caro Nome w wykonaniu Ady Sari, G. Verdi Rigoletto
Specjalne podziękowania dla Muzeum Regionalnego im. Seweryna Udzieli w Starym Sączu za pomoc w realizacji Projektu „Ada”